Leon Napiecek

Pradziadek Franka Korzeniewskiego z klasy 4B

Podobnie jak wielu z jego rocznika (urodzony w Rogoźnie w 1899r.) w 1917 roku, po pięciomiesięcznym przeszkoleniu wojskowym, został wysłany na front zachodni, do Francji. 13 grudnia 1818 roku przyjechał na urlop do Poznania i tutaj zaczął działać w Radzie Robotników i Żołnierzy. 26 grudnia zdezerterował z armii pruskiej i następnego dnia oficjalnie przystąpił do Powstania.
1 stycznia 1919 roku wstąpił do kompanii Rogozińskiej, pod dowództwem Wiktora Skotarczyka. Z jego rozkazu rozbrajał i aresztował niemieckiego burmistrza miasta. Brał udział w walkach o wyzwolenie Budzynia i Chodzieży. 7 lutego 1919 roku, w trakcie ofensywy niemieckiej na froncie północnym, wraz z 16 -stoma ochotnikami którymi dowodził, zdobył niemiecki samochód pancerny. “Biegnąc do samochodu, rzucił w jego kierunku ręczny granat. Eksplozja była silna.. Niemcy wyskoczyli z wozu”. za ten wyczyn został odznaczony Krzyżem Virtuti Militari.
Swoje powojenne losy związał z armią. W 1920 roku walczył w wojnie polsko bolszewickiej, potem , do 1939 roku, w 58 pułku piechoty. W czasie walk nad Bzurą w 1939 roku ranny, wzięty do niewoli, po miesiącu zdołał uciec. Ukrywał się w Warszawie, gdzie wstąpił do AK. W Powstaniu Warszawskim zginął jego 17 letni syn.
Po wojnie wrócił do Poznania, tu pracował i mieszkał do śmierci w 1975 roku.